Łopian - właściwości i zastosowanie

Łopian to roślina wykorzystywana w ziołolecznictwie czy medycynie naturalnej od dawna. To roślina o charakterystycznych kulistych, różowych kwiatostanach z łuskami haczykowatymi. W Polsce rośnie głównie na nizinach i w niższych partiach górskich.

W celach leczniczych zbierane są korzenie łopianu, późną jesienią lub wczesną wiosną, ale tych roślin, które nie zakwitły. Grubsze części trzeba pokroić i wysuszyć w temperaturze 50 stopni Celsjusza. Poza tym niekiedy wykorzystywane są tez liście i owoce łopianu. Łopian jest rośliną bogatą w kwasy organiczne, olejki eteryczne, sole mineralne, fitosterole, inulinę oraz substancje białkowe.

Dzięki składnikom zwartym w korzeniu łopianu pobudzane jest wydzielanie soków żołądkowych, żółci czy enzymów trzustkowych. Dlatego też odwary i soki ze świeżego korzenia łopianu sprawdzają się podczas problemów trawiennych. Okazuje się, że łopian można stosować również zewnętrznie. Okłady i kąpiele z łopianu skutecznie łagodzą m.in. objawy łojotoku. Poza tym korzeń łopianu pospolitego działa moczopędnie, napotnie, a także przyspiesza przemianę materii oraz oczyszczanie organizmu z toksycznych substancji. Natomiast owoce łopianu wykazują działanie przeciwcukrzycowe. Wynika to z dużej zawartości inuliny, substancji, która pomaga normalizować poziom cukru we krwi. Jednocześnie zmniejsza ona insulinoodporność. Czasem łopian stosowany jest też w leczeniu chorób tarczycy.